TIRANIJA TOLERANCIJE
Tiranija tolerancije je izraz koji pazljivom uhu i oku ovih
dana sve rijedje moze da promakne. U stampanim medijima,
na TV kanalima i internetu sve cesce se ovaj izraz koristi za
imenovanje liberalne inkvizicije koja sve sto nije u skladu sa
njenom definicijom ljudskih prava i jednakosti zeli da sankcionise.
Napisano je i nekoliko knjiga sa slicnim ili istim naslovom.
Svakim danom neki novi slucaj izaziva kontroverzne rasprave
i reagovanja. Poslednji je presuda Vrhovnog suda Engleske
kojom se crnackom, hriscanskom, bracnom paru Dzons zabranjuje
da budu roditelji hranitelji (foster parents) jer su odbili da se obavezu
da djeci nece govoriti da homoseksualnost nije prihvatljiva. Sve ovo
uprkos tome sto Dzonsovi imaju ogromno iskustvo u hraniteljstvu
ugrozene djece i sto djeca kojima se pomaze su u dobi (8 god.)
kada se pitanje seksualnosti ne postavlja. Zabrinjavajuce je to sto su
Dzonsovi sankcionisani zato sto nisu pristali da propovjedaju ortodoksiju politicke korektnosti,a ne za nesto sto su rekli.
Obrazlozenje presude sudije temelje na jednakim pravima svih
uvjerenja u raznolikim drustvima. Medjutim ovakva presuda
kod nekih dozivljava se kao pokusaj sekularnih, ateistickih krugova
u drustvu da Bibliju i hriscanstvo istisnu na marginu pa cak i
iskljuce sa javne scene. Insistiranje branioca presude na
neutralnosti njenih donosioca moglo bi da bude podlozno kritickom
preispitivanju zato sto je uperena protiv jedne religije i sto zadire u
samu sustinu biblijskog tj hriscanskog morala na kome pociva zapadna civilizacija, onakva kakvu smo je do sada znali.
Iz premise da su ljudska prava i antidiskriminacioni zakoni univerzalne kategorije mozemo zakljuciti da ce ova liberalno-sekularna pesnica da krene i na ostale religije i uvjerenja. Tu univerzalnost smo vidjeli na djelu i u drugim krajevima, Srbiji na primjer, gdje se mitropolitu prijeti sudom zbog navodnih uvreda ucesnika parade ponosa iako je pomenuti 'verbalni delikt' bio u okvirima religijskog ucenja te crkve.
Kada se ovakva prasina dize u drustvima tradicionalno tolerantnim moze se samo predpostaviti sta ce se dogadjati u drustvima koja nisu takva. Cak tolerantni pojedinci i grupe pocinju da dizu glas da se stvar vrati u sferu tolerancije, a ne tiranije. Ima znakova da tiranija tolerancije zatvara puni krug. Prije par dana i predsjednik Sarkozi pridruzio se kancelarki Merkel i premijeru Kameronu proglasivsi multikulturalizam mrtvim i u Francuskoj.
Trebalo je da prodje tridesetak godina da bi se shvatilo da proklamovani multikulturalizam u ovim zemljama nije dao rezultat.
Mozda ce po ugledu na avanturu sa multikulturalizmom drustveni arbitri: politicki lideri, mediji, akademici, intelektualci Zapada shvatiti da nesto treba uraditi i sa drugim univerzalno proklamovanim idejama cije striktno, nekriticko sprovodjenje dovodi u pitanje jedno od najuzvisenijih dostignuca civilizacije - TOLERANCIJU.
