JOS NESTO O TOLERANCIJI...........

Neki ljudi radjaju se tolerantni, mada se tolerancija uci i stice tokom zivota.   Naravno ne kod svih. Ima tolerantnih   i 'tolerantnih'.  Meni, licno,  miliji su po naravi i prirodi tolerantni ljudi  od onih tolerantnih, ucenih i vaspitavanih da takvi treba da budu. Ovi uceni ce kad tad nagaziti na priliku da pokazu svoju netoleranciju.

Jedna vazna cinjenica koja se previdja, sklon sam da  vjerujem namjerno, kod svih izvoznika civilizacije, a kod anglosaksonskih posebno, je da nece da priznaju koliko dugo se neke pojave i slobode nisu tolerisale i bivale su krivicno sankcionisane i u nihovim dvoristima. Izvoznici zaboravljaju da je dostignuti nivo tolerancije i u njihovim drustvima bio dug i mukotrpan proces. Hajde, da ih barem zamolimo, da onima sto zele da ih prosvjetle daju trecinu vremena koliko je njima uzelo da dodju na danasnji nivo tolerancije, umjesto sto dekretima i politickim pritiscima ucjenjuju ona drustva koja streme ka kakvom takvom demokratskom ustrojstvu. Rekoh, trecinu vremena, ali mozda bi mnogi pristali i na kraci period, jer ovaj razvojni put se moze skratiti, on se ne moze izbjeci.

No, danas je svakom pazljivijem posmatracu ovih procesa jasno da namjere i stav izvoznika civilizacije nisu dobronamjerni, niti prema drustvima i drzavama kojima se ti procesi namecu, kao ni prema grupama koje se tim pravima stite. Drzave se selektivno biraju, a i ostrina politickih pritisaka od drzave do drzave je raznolika. Grupe koje se navodno stite, dodatno se izlazu, takvim diktiranim i nametnutim procesima, naletu lokalnih netolerantnih, ekstremnih   grupa i pojedinaca, te svoj   polozaj  u takvim   tradicionalnim zajednicama jos vise komplikuju.

Nema potrebe izvoznike civilizacije podsjecati da se civilizacija ne izvozi vec stvara. Znaju oni to dobro, ali ovo su njihova politicka sredstva kojima se sluze u odredjenim drzavama za izazivanje podjela i nestabilnosti i u tako destabilizovanim zajednicama sprovode svoje politicke ciljeve, kratkorocne i dugorocne.

Zato ovim nasim, potrcalim u zagrljaj tolerancije, sugerisem oprez i univerzalniji pristup tom uzvisenom dostignucu civilizacije. Da ga primjenjuju na nacin kako to izvoznici civilizacije rade kod svoje kuce, a ne onako kako ti izvoznici svoje lakeje i prekomorske glasnogovornike instruisu da rade u njihovim oborima.

Svako, kome su istinski na srcu, tolerantnost i zastita prava ugrozenih grupa, nece ih podsticati na provokativne i agresivne akcije i postupke, nego ce umjesto toga ici na obrazovanje i vaspitavanje drustva u kojima su prava tih grupa ugrozena. Rezultat ce vjerujem doci, ali se time  izvoznicima iz ruku izbija mocna politicka poluga u pravljenju podjela i kreiranju nestabilnosti u tim drzavama.

Ako toleranciju definisemo kao sposobnost i nastojanje pojedinca ili grupe da koegzistiraju na civilizovan nacin sa onima cije se misljenje, postupci, nacela, rasa, religija, nacionalnost itd. razlikuju od njihovih onda tolerancija nije saglasavanje. Izvoznici civilizacije i njihovi domaci  izvodjaci radova upravo insistiraju na ovom saglasavanju. Malo im je tolerisanje oni traze i aplauz.

I jos jednom, tolerancija danasnjeg nivoa u anglosaksonskim i drugim drustvima dostignuta je kao rezultat sveobuhvatnog razvoja tih drustava tokom vjekova, a ne promocijom liste vrijednosti na kojoj se tolerancija izjednacava sa saglasavanjem, na pazljivo odabranim geopolitickim prostorima  u cilju postizanja politickih ciljeva izvoznika civilizacije.